wyodrębniać

wyodrębniać
{{stl_3}}wyodrębniać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɨɔdrɛmbɲaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}wyodrębnić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɨɔdrɛmbɲiʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}imp {{/stl_37}}{{stl_8}}-ij{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wydzielać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}części {{/stl_33}}{{stl_14}}ausgliedern{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}fragment {{/stl_33}}{{stl_14}}[ab]trennen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}abteilen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}naukowcy wyodrębniają różne typy {{/stl_22}}{{stl_14}}die Wissenschaftler unterscheiden verschiedene Typen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}izolować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}substancję {{/stl_33}}{{stl_14}}trennen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}isolieren {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}unterscheiden {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}mieć szczególną wagę{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}eine Sonderstellung einnehmen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wyodrębniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyodrębniaćam, wyodrębniaća, wyodrębniaćają, wyodrębniaćany {{/stl 8}}– wyodrębnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćni, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielać od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyodrębniać — ndk I, wyodrębniaćam, wyodrębniaćasz, wyodrębniaćają, wyodrębniaćaj, wyodrębniaćał, wyodrębniaćany wyodrębnić dk VIa, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćnisz, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćnił, wyodrębniaćniony «czynić coś odrębnym, wydzielać z jakiejś… …   Słownik języka polskiego

  • wyodrębniać się — I – wyodrębnić się {{/stl 13}}{{stl 7}} oddzielać się od jakiejś całości, wydobywać się z tła, wyróżniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazała willa wyodrębniała się na tle osiedla. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyodrębniać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • różnicować — ndk IV, różnicowaćcuję, różnicowaćcujesz, różnicowaćcuj, różnicowaćował, różnicowaćowany «dzielić pozornie jednolitą całość na różniące się od siebie elementy; wyodrębniać według różnic» Dawne szkoły różnicowały społeczeństwo. różnicować się… …   Słownik języka polskiego

  • abstrahować — ndk IV, abstrahowaćahuję, abstrahowaćahujesz, abstrahowaćahuj, abstrahowaćował 1. tylko w zwrocie: Abstrahować od czegoś «nie brać pod uwagę tego, co się uważa za mniej istotne, mniej ważne; pomijać» Abstrahując od stylu, uważam, że artykuł był… …   Słownik języka polskiego

  • alienacja — ż I, DCMs. alienacjacji, blm 1. «wyobcowanie ze środowiska, odosobnienie, wyizolowanie» 2. filoz. «proces, w którym wytwory społecznego współdziałania ludzi zaczynają się wyodrębniać od swych wytwórców i przeciwstawiać się im jako samodzielna… …   Słownik języka polskiego

  • dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą …   Słownik języka polskiego

  • ekstrahować — ndk IV, ekstrahowaćtrahuję, ekstrahowaćtrahujesz, ekstrahowaćtrahuj, ekstrahowaćował, ekstrahowaćowany chem. «wyodrębniać substancję z mieszaniny ciał stałych lub roztworów za pomocą odpowiednio dobranego rozpuszczalnika; robić wyciąg» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • frazować — ndk IV, frazowaćzuję, frazowaćzujesz, frazowaćzuj, frazowaćował, frazowaćowany 1. lit. «uwypuklać strukturę frazową w wierszu» 2. muz. «uwydatniać frazę w kompozycji za pomocą łuków frazowych; wyodrębniać frazę przez wyrazistą interpretację w… …   Słownik języka polskiego

  • górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały …   Słownik języka polskiego

  • indywidualizować — ndk IV, indywidualizowaćzuję, indywidualizowaćzujesz, indywidualizowaćzuj, indywidualizowaćował, indywidualizowaćowany «nadawać czemuś cechy indywidualne, wyodrębniające; traktować kogoś lub coś indywidualnie, rozróżniać charakterystyczne cechy… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”